شیوه های پرورش یاری ی گروهی از مادران ری شهری و بازخورد فرزندانشان به آموزش

چکیده: از دیدگاه سازایی گری، مادران پرورش یاران نخستین هستند و کارکردی بنیادی در فرایند پرورش دارند. از این روی، هرگونه کاستی یا ناسازنده گی در شیوه ی پرورش یاری ی آنان زمینه ساز کاستی در فرایند پرورش می شود. این پژوهش با آماجِ شناسایی ی شیوه های پرورش یاری ی گروهی 60 تنه از مادران ری شهری و زمینه سازی برای بهبود نه تنها این شیوه ها بلکه بازخورد فرزندان پایه ششمی ی آن ها به آموزش انجام شده است. داده بخشان به گونه ای برگزیده شدند که بتوانند داده های بایسته برای رسیدن به آماج پژوهش را فراهم آورند. ابزارهای داده گیری دو پرسش نامه ی پژوهش گر ساخته با نام های پرسش نامه ی پرما(پرورش یاری ی مادران) و پرسش نامه ی باد(بازخورد به آموزش دانش آموزان) هستند که روایی ی هر دو پرسش نامه را استادان راهنما و مشاور بر پایه ی هم خوانی با بنیاد نگره ای، پس از چندین بار بازنویسی پذیرفتنی برآورد کردند. پایایی ی آن ها نیز 04/86 و 9/85 برآورد شده است. گردآوری ی داده ها در نشست های آموزشی به دست خود پژوهشگر، و در خانه با همکاری ی دانش آموزان انجام شد. پردازش داده ها گویای آن است که شیوه های پرورش یاری ی این گروه از مادران ری‎شهری از میزان سازنده گی ی به نسبت بالایی برخوردار هستند، هرچند که نزدیک به دوسوم آن ها را می توان دارای شیوه ای که نیمه سازنده و کمتر است پنداشت. میانگین میزان سازنده گی ی شیوه ی پرورش یاری در این گروه 18/80 از 117 است. شاید این میزان سازنده گی برآمده از نه میزان، که کیفیت دانش آموخته گی ی آن ها باشد چون میان میزان سازنده گی در شیوه ی پرورش یاری با میزان دانش آموخته گی ی پرورش یار پیوند چشم داشته دیده نشد. گرچه پردازش داده ها نشان دهنده ی آن است دوسوم این گروه از دانش آموزان ری شهری نیز از بازخورد نیمه سازنده وکمتر برخوردارند، هرچند که میانگین ارزه های آن ها 17/41 از 60 است. ولی بازخورد فرزندان به آموزش هم با میزان سازنده گی ی شیوه ی پرورش یاری پیوند پیش بینی شده را از خود نشان نداد. چرایی ی این رخداد را شاید بتوان در این پنداشت که بازخوردها پدیدآورنده های پرشماری دارند. چیزی که نشان داده شد پایبندی ی به نسبت بالای داده بخشان به باید و نبایدهای پرورشی ی برآمده از فرهنگ است. با همه ی کاستی های دیردریافته ای که می توان در این پژوهش شناسایی کرد، برایند آن را می توان نیاز به آگاه ساختن پرورش یاران از باید و نبایدهای پرورشی ی برآمده از نگره های پرورش شناسی و کمک به آن ها در زدودن نارسایی هایی که از این روزن در شیوه های پرورش یاری ی آن ها دیده می شود دانست. همچنین زمینه سازی برای پدید آوردن بازخورد مثبت به آموزش در آموزنده گان، ضروری به نظر می رسد. کلیدواژه ها: سازایی گری، پرورش، پرورش یاری، بازخورد به آموزش، مادران ری شهری